*
Atak nie musi być fizyczny. Na co dzień przecież częściej zdarzają się ataki słowne. Znasz to uczucie jak ktoś wycelował w ciebie strumień agresji, której akurat miał w nadmiarze? Albo jak trafiło cię z rykoszetu? Instynktownie wygląda to na zobowiązanie do podobnie zbrojnego odwetu. A może to tylko taka propozycja? To znaczy, że moża ją przyjąć albo odrzucić? Można w to po prostu nie wejść. Jak to wtedy wpłynie na napastnika? Zdarzyło się, że ktoś nie wszedł w twoją agresywną grę?
*
Negocjacje, sytuacja gdy ktoś mówi "nie". Nieprzyjemnie. Zawsze to jakieś odrzucenie, negatywna odpowiedź, komuś pewnie będzie przykro. Rywalizacja, kto wygrał kto przegrał. To może stresować. Niektórzy, żeby uniknąć odmowy są skłonni przyjąć ustalenia, z których potem nie będą zadowoleni. Winą za to obarczą drugą stronę. Źle to wróży tej relacji na przyszłość.
Tymczasem może można spojrzeć z innej perspektywy? William Ury nazwał ją "siłą pozytywnego nie". W tym znaczneniu "nie" jest równoważne stwierdzeniu "to jeszcze nie jest propozycja optymalna dla obu stron, nadal możemy poszukać lepszej". Współpraca. Czy nie zupełnie inne emocje wtedy? Jeżeli obie strony to rozumieją, jest komfortowo. Jeżeli tylko ty, to zyskujesz przewagę spokoju.
*
Trudne rozstanie. Z rodziną, dziewczyną, z przyjacielem, wspólnikiem czy kimś innym, ważnym. Sytuacja emocjonalna, zranienie, pretensje, złość, duma. Wygląda, że to naprawdę koniec. Zdarzyło ci się napotkać podobne sytuacje, dzięki którym nauczyłeś się, że to tak naprawdę tylko inny etap (żeby nie powiedzieć status) tej samej relacji? Kiedyś być może zobaczycie się po latach w nowych okolicznościach i spokojnie porozmawiacie. Zupełnie inni ludzie. To się naprawdę zdarza.
***
Brzmi prosto ale wcale nie będzie się udawać tak od razu. To duża sztuka.
-------------------------------------------------
Pozdrawiam! Reszta na drugim blogu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz